8-10-2012 22:56 | Door: Yvonne Sueters |

Waardering:  4****

·         1

Ik heb genoten van het boek. Ik ben begonnen met lezen en heb het pas weggelegd toen ik het uit had. En waarom genoten? De herkenbaarheid in de leeftijdsfase van Martijn; het hebben van mooie en pijnlijke herinneringen, het terugdenken aan vroegere keuzes en gebeurtenissen, de beïnvloeding daarvan op de decennia erna, de gedachten, verlangens en de mate van relativeren en verdergaan. Mooi hoe de keuzes van ouders en de gevolgen daarvan voor het gezin (en daardoor ook op vriendschappen en liefdes) is gevangen in dit boeiende verhaal.

·         1

Jos Buter is 29 september 2012 te gast geweest in mijn programma 'Oldambt Goedemorgen' bij Dollard Radio om te praten over zijn boek 'Hestiablauw'. Hij maakte mij tijdens het interview nog nieuwsgieriger naar het boek dan ik al was, want ik was er al in begonnen te lezen. Later heb ik het boek uitgelezen. Wat ik bijzonder goed vind is de manier waarop hij de gevoelens van de hoofdpersonen beschrijft. De hoofdpersonen komen heel dichtbij. Ook bijzonder is het hoe Jos Buter de spanning erin houdt. Het is een boek waar je je niet van kunt losmaken. Ik zie uit naar een volgend boek van deze schrijver!!

·         1

Ik heb het boek Hestiablauw uitgelezen. Mooi ! Even dacht ik, heb hij dit zelf meegemaakt? Misschien moet ik het boek van Hubert Lampo (dat in het boek wordt genoemd) nog maar lezen als het nog ergens te koop is, daar werd ik ook nieuwsgierig naar. Er komt volgens mij nog wel een boek, daar zien we naar uit, het was fijn om dit boek te lezen.

Hartelijke groet Janny de Vries

Presentator van het programma Diverdoatsie , een programma veur de Grunninger toal, kunst en cultuur, bie Radio Westerwolde.

14-10-2012 18:22 | Door: http://denapp.blogspot.nl/  

Waardering:  15*****

Ik moest even op gang komen, las nog veel Jos tussen de regels door, maar dat ging gauw over. Op de helft aangekomen liet het me niet meer los en moest ik het uitlezen, wat me een paar uur slaaptekort heeft gekost, en op het laatst moest ik bladeren om te zien hoe het afloopt, anders had ik niet kunnen slapen. De volgende avond heb ik het laatste deel over gedaan. Kortom: meeslepend, spannend, boeiend. Jos vertelde dat er twee figuranten in het verhaal zitten die authentiek zijn, maar de gedachte laat me niet los dat er, naast herkenbare aardse zaken zoals het oude dorpshotel en de zandafgraverij, een autobiografisch element in zit, hoewel hij het zelf steeds heeft ontkend. Sommige personages doen een belletje bij me rinkelen, in die zin dat ik aanvankelijk dacht dat ze zijn geschreven op bestaande personen uit zijn netwerk.

Heel herkenbaar en daarom erg knap!

·         1

Wij hebben genoten van het boek. Wij hebben voor ons gevoel er veel in herkend zoals makelaar en dorpscafe en zandzuigerij en het meer. het boek bleef je pakken en bij elke regel had je zoiets ik moet verder lezen. Al met al een goed verhaal en we kijken al uit naar het volgende boek. TOP JOS

Het is een heerlijk boek, zowel de inhoud als de manier waarop het is samengesteld. In het begin sticht het enige verwarring omdat er elke paar bladzijden voor en achteruit in de tijd wordt gesprongen. Al snel begin je de verbanden te zien en ontwikkelt zich een heel prettige schrijfvorm. Het boek beslaat een tijdsperiode van ongeveer dertig jaar. Te beginnen met het eindexamen van hoofdrolspeler Martijn Vervoort tot het weerzien van Martijn met z’n grote jeugdliefde Judith. Martijn is dan op middelbare leeftijd. Het boek heeft meerder verhaallijnen. Het handelt over het leven van een puber die verliefd is geworden op een dochter van een dominee. De dominee en z’n gezin zijn van de ene op de andere dag vertrokken, Martijn en de lezer in grote verwarring achterlatend. Door dit ene verhaal spelen nog andere verhalen. Het verhaal van Martijn in de huidige tijd en langzaam maar zeker wordt het duidelijk wat de rol van de dominee is geweest rondom de verdwijning van dit gezin. Jos Buter slaagt er goed bijzonder in door het beschrijven van alledaagse dingen en gebeurtenissen je langzaam in een verhaal te trekken en je te blijven boeien. Een niet opgelost raadsel en kleine en vooral menselijke voorvallen leiden de lezer door het verhaal. Je wordt nieuwsgierig en wilt verder lezen. Door de eenvoudige, maar sfeervolle beschrijvingen van de omgeving zit je er echt middenin. Je voelt, ruikt en ziet het landschap en het Hestiablauwe meertje.